Naszym celem było zrozumienie, w jaki sposób młodzi ludzie z doświadczeniem marginalizacji uczą się o energii, jakie napotykają bariery oraz jakie formy edukacji są dla nich najbardziej dostępne, angażujące i sensowne.

Dlaczego energia?

Transformacja energetyczna i sprawiedliwość klimatyczna to dziś jedne z najważniejszych wyzwań społecznych. Aby młodzi ludzie mogli aktywnie uczestniczyć w tych procesach, potrzebują wiedzy i kompetencji – nie tylko technicznych, ale także społecznych, etycznych i obywatelskich. To właśnie na tym przecięciu skupia się pojęcie energy literacy – rozumiane jako zdolność do rozumienia, krytycznej oceny i działania w sprawach związanych z energią.

Co z badań wynika?

Raport pokazuje, że młodzież z grup marginalizowanych – m.in. z doświadczeniem migracji, z mniejszym kapiatłem społeczno-ekonomicznym, z doświadczeniem niepełnosprawności czy pochodząca z obszarów peryferyjnych – często nie ma dostępu do wysokiej jakości edukacji klimatyczno-energetycznej. Mimo to wykazuje ogromną chęć do uczenia się i działania, pod warunkiem że formy edukacji są bliskie ich doświadczeniu i otwarte na dialog.

Co działa?

W badaniu zidentyfikowaliśmy szereg praktyk, które wzmacniają inkluzywność edukacji o energii:

• warsztaty oparte na doświadczeniu uczestników – np. śledzenie zużycia energii w domu czy planowanie wspólnotowych działań,
• użycie narzędzi cyfrowych – pod warunkiem że są one intuicyjne i dostępne,
• podejście partycypacyjne – młodzież nie tylko „uczy się”, ale współtworzy wiedzę, scenariusze działań i rekomendacje.

Co dalej?

Raport zawiera również praktyczne rekomendacje dla edukatorów, decydentów i organizacji społecznych. Podkreślamy, że edukacja energetyczna może (i powinna!) być przestrzenią włączania, budowania sprawczości i wzmacniania głosu młodych ludzi.

Artkuł pochodzi ze strony Fundacja Otwarty Plan.